ТРЕТМАНОТ НА ТОРБЕШИТЕ ВО МАКЕДОНСКАТА АКАДЕМСКА ЗАЕДНИЦА: МЕТОД НА СОЛИДАРНОСТ ИЛИ НАУЧЕН СУБЈЕКТИВИЗАМ

Abstract

Насловот е инспириран од текстот на Лиса М. Тилман-Хили „Пријателството како метод“ (Lisa M. Tillmann-Healy, „Friendship as Method“, 2003) во кој таа ја застапува етиката на пријателството во своите истражувања. Овој метод е соодветен особено кога истражувачите се занимаваат со чувствителни и интимни теми на истражување, а се базира врз принципите на интерпретативизмот, феминистичките истражувања, квир методологиите, активистичките истражувања и сл., кои се спротивставуваат на митот за вредносно неутрално истражување (Harding 1991, според Tillmann-Healy 2003: 733), на митот за универзални вистини и на другите позитивистички принципи.
Во македонското општество етничноста е долго време чувствителна и многу жешка тема. Младото мултиетничко општество е сѐ уште силно опседнато со етничноста на многу начини. Овде ќе се посветиме на принципите на оспорување и одбрана на етничките идентитети, кои сѐ уште се сметаат како важни професионални обврски на многумина истражувачи од општествените и од хуманистичките дисциплини. Во услови кога различни етнички заедници доживеале негирања и оспорувања на нивната посебност во оваа смисла, ја промовираме солидарноста како метод наместо страсните изливи на истражувачите од овие дисциплини во научното аргументирање за определување на „вистинската етничка припадност“ на заедниците чии членови всушност не се согласуваат со популарните научни тези за тоа како треба да се чувствуваат. Овој проблем ќе го илустрираме преку односот на македонската наука, но и на пошироката јавност кон Торбешите.